Elazığ İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü

Mani Türkü ve Hoyratlar

Elazığ, türkü, mani ve hoyratları ile sadece yöresel müziğe değil Türk halk müziğine de önemli ölçüde kaynak olmuştur. Gönüllerde aşk, şevk, heyecan duyguları yaşatan; beyinlere birlik ve kardeşlik aşılayan Elazığ maya, türkü ve hoyratlarını; Elazığ musikisinden ve yöre halk oyunlarından ayrı düşünmek mümkün değildir. Bu zengin edebiyat ürünleri bazen bir aşk hikayesini çağrıştırır, bazen de hareketle özdeşleşir ve halk oyunları olarak karşımıza çıkar.

Maniler

Ayrılmışam eşimden,
Eşimden yoldaşımdan.
Mastar dağı ben miyim?
Duman kalkmaz başımdan.
Çadır gurdum düzlere
Tiken oldum gözlere
Aha ben gidiyorum
Harput galsın sizlere
Çitimi çit eylerim,
Ucunu bit eylerim.
Senin gibi oğlanı,
Ardıma it eylerim.
Dağ ayrı, duman ayrı
Gaş ayrı, keman ayru
El bizi çoh gınıyor
Gezek bir zaman ayrı
Mehlemizde yok mudur?
Bi gız bana çok mudur?
Bu mahle gızlarının,
Göynü gözü toh mudur?
Gol aç gelene doğru
Gül at gülene doğru
Kes bağrım ganım ahsın
Gadir bilene doğru
Ört ki yazman yırtıla,
Söle sözün gurtula
Cahalsın garış vermem,
Üç gün dilin tutula.
Suyünk üsdü guş yeri,
Gız öğüme düş yeri,
Bahat, yaz günü geşdi
Bağlar oldu gış yeri.